Volg en Like ons opĀ 

ImageHet was mooi in Zieuwent. Patatje Metal was er niet alleen. Hun optreden werd voorafgegaan door een keur aan artisten. Zo was er Albert West die zich herhaaldelijk afvroeg of hij op de weg naar Amarillo was. Hij was aan de verkeerde kant van de Atlantische Oceaan, maar dat hebben we hem maar niet verteld. Later was er ook nog Jan Smit, die niet tegen te houden was en het podium besteeg om daar liederkes te zingen. 

Rammstein Shaffy zong alles mee, dat moet ook gezegd worden.Dan moet ook gezegd worden dat Marco Borsatan geen enkele nummers kende. Hij was er apetrots op. Kennen de apen trots? Dat weet niemand. We dwalen af.Uit Suriname afkomstig waren The New System Brass band, die direct aan de Patatten voorafgingen. Zij wisten een forse partij lawaai te maken dus het was een uitdaging om daar qua volume overheen te gaan.
Image
De Patatten openden met de rechtstandig opkomende lijkenkist, die even later niemand minder dan Marco Borsatan prijsgaf.
Het werd een dik uur rocken en nog meer rocken. Het publiek, die vanuit waar uw chroniqueur het kon zien bijna louter uit hele knappe blondines bestond, keek geil uit de ogen richting de rockjongens van Patatje Metal. En zij keken op hunne beurt ook weer geil terug.
Het waren bijna 2500 mensen die daar de Patatje Metalaars aan het gadeslaan waren. En met de seconde werden ze wilder en gingen ze meer gek doen. Dus daar doen de patattekes nog een flinke schep bovenop en ze doen er sambal bij. Kortom het werd een bruut feest. Na het laatste nummer werden de Patatjes met klem gebist en daarna rosten ze nog lustig De Vlieger de tent in en toen was de koek op en ging het boek dicht.