Volg en Like ons op 

Oude aankondigingen

De Patatten van Metaal kunnen gezien worden als boeven. Zij zetten aan tot ongewenst en ongepast gedrag en ze maken veel lawaai. Ook zijn zij diefjes in de zin dat zij de harten stelen van alle aanwezig zijnde young ladies. Trouwens ook van de old ladies moet er maar even bij gezegd worden.

Niemand weet meer wat er nou waar is en wat er nou niet waar is aangaande de gruwelen die over Patatje Metal wordt verteld. De één zegt dat het allemaal gezwets is, maar de ander beweert weer dat hij weet waar de graven zijn, waar de Patatje Metalaren overdags in begraven liggen.

Toch is iedereen het over één bepaald feit eens: Waar de Patatten hun boeventronies laten zien, daar is het feest.

Bliksem en donder en tetteretet-roepende bazuinen. Dat is het beeld dat de meesten voor zich zien als zij aan een bepaald type onheil denken. Maar zo is het niet. Het naderen van het einde der dagen wordt mooi ingeleid door flitsende popliederkens, voor u gemetalliseerd door die kundige rockfanatiekelingen van Patatje Metal.

De Ruiters van de Apocalyps, die vijf in getal zijn, hebben geen paardjes bij zich, maar hele grote versterkers, heel duur en heel luid.

 

Patatje en de Metals zijn wulpse ridders die onheilige grond heilig maken en andersomgekeerd. Maar nu gaan zij toch echt naar het heilige der onheilige om daar de blits te maken. Ze gaan naar Paradiso in Amsterdam.

Het is altijd leuk om bevrijdingsdag te vieren. De Patatje Metal-jongens doen daar vrolijk aan mee. Iedereen weet dat zij meestal een trekharmonica bij zich hebben en dat hun repertoire bestaat uit tranentrekkende zeemansliederen. Maar vandaag pakken zij het eens anders aan.