Gehannes, dat is wat andere bands doen. Knutselaars en hobbyisten. Zo niet Patatje Metal. Zij ademen en leven glam-metal. Ze doen bijvoorbeeld geen creamer in hun koffie maar cocaine. En zij liggen de ganse dag op groupies. Juiste en mooie dingen zijn dit. Maar als de tijd dan gekomen is om te rocken en een ganse zaal helemaal en zonder voorbehoud op zijn kop te zetten, dan leveren zij waar voor hun geld. Delivering the goods, zoals dat in het Engels heet.
Zo ook op de Dag van het Levenslied, dat jaarlijks in Nijmegen wordt georganiseerd. Daar zijn de jungskes al een paar keer geweest, dus ze weten van voor mals vlees ze in de kuip hebben. En dat willen ze maar al te graag marineren.
Nou eh... genoeg. Uw Chroniqueur koestert de heimelijke wens deze stukjes kuis te houden. Toch slaag ik daar niet zo vaak in. De achterliggende reden is dat de Patatje Metalaars onstopbare seksmachines zijn die zich uitputten in seksueel getinte capriolen, alleen maar om de aanwezige chicks aan zich te binden. En daarbij zijn het nog de beste muzikanten ter wereld. Zonder overdrijven.
U kunt trouwens zelf komen luisteren en kijken of ik, uw uit integriteit handelende Chroniqueur, nu ook weer de waarheid spreek.
Waar? In Nijmegen, op de Dag van het Levenslied
Wanneer? 8 mei 2011(moederdag)
Meer info? www.dedagvanhetlevenslied.nl
kledingadvies: Nijmegen is een nudistenstad, dus kom naakt.

De Patattekes van metaal zijn er door allerlei sjoemelpraktijken van Bennie Rijman toe bewogen om mee te doen aan het goede doel van de 3FM-glazen huisactie. Daarom hebben zij een huiskamer-optreden te veil gedaan. De hoogste bieder voor dit huiskamer-optreden is niemand minder geweest dan Rick Valkenburg uit Scherpenzeel, die de Patattekes uitnodigt in zijn huiskamer (zie afbeelding). De Patattekes zullen er een uurlang komen rocken, rollen, Ricks schoonmoeder aflebberen en al zijn bier opdrinken. Want zo zijn ze!

De Patatje Metals zijn niet alleen gevaarlijk, maar ook nog eens lelijk. En ze doen ook lelijk. Met name tegen de moedertjes van hitsige tjiks. En terecht, die ouwe haakneuzen willen niets anders dan de gangbare rock&roll-procedure fnuiken.
Die bestaat er natuurlijk uit dat de Patatten Metaal alles binnen een dorp platbranden, opeten of ermee paren.

Dus dat staat Maaskantje ... ik bedoel Maasbracht te wachten op 19 maart. Dan komt de aggressieve metalkaravaan van Patatje Metal het dorp inrollen en dan weet je al dat het mis is. De mensen, als ze goed opletten, weten al dagen en dagen dat het mis is. Zeker toen meneer pastoor in tongen ging praten en vervolgens zijn ogen er eigenhandig uitkrabte. Het bloed dat uit zijn oogkassen spoot vormde niet toevallig het Patatje Metal logo. Zo gaan die dingen. Sommige mensen vinden het eng en zijn op hun hoede. Andere, vaak domme jonge mensen, die ook op school niet opletten, vinden het allemaal niet zo erg en gaan gewoon op de bewuste avond eens kijken hoe het eruit ziet bij die gave Patatje Metalaars, waar ze zo veel over gehoord hebben.

Deze bende geëxcommuniceerde criminelen zullen een even onvergetelijke als onvergeeflijke show ten beste geven in Maasbracht. Waar ergens precies zult u zich afvragen? Precies, dat weet uw Choniqueur ook niet, maar een kring van gebouwen zal in de fik staan en precies in het centrum van die gebouwen zul je de Patatjes van Metaal vinden, terwijl ze, zich van geen kwaad bewust, Nederlandstalige liedjes aan het verkondigen zijn.
(Denk hier maar eens over na: Is het Kwaad zich van enig kwaad bewust? Ik (uw Chroniqueur) denk van niet. Voor het kwaad is het gewoon de dagelijkse gang van zaken.)

Waar is het ergens? In Maasbracht
Wanneer? 19 maart 2011
Oh, zwarte heelmeester en liefdesgod annex Chroniquer, wat moet ik aan, vandaag?
De mannen trekken een pofbroek aan en daarboven en witte pofblouse en een zwarte ronde hoed. Zij brengen hun liefste bezit mee teneinde deze kapot te stampen op de infernale tonen van Pa, Tatje en de Metals.
De meiden trekken een strenge zwarte lange rok aan. Met niks eronder. Erboven ... dat staat vrij. Zij dienen vlechten in de haren te dragen.

De Patatje Metalaars zijn koningen. Eens waren zij allen echte koningen, met sieraden behangen, gevreesd en geëerd door hun onderdanen. Verre koninkrijken hadden zij onder zich. De één wat groter, de ander kleiner. En stuk voor stuk zagen zij hun rijken verkruimelen en hun volken vertrekken van hun land. En langzamerhand werden de koningen lage adel, gegoede burgers en later nog handelaars en nog later zwervers. Zij zwierven ....
Wat een lulkoek, hè jongens? Ik maak het later wel eens een keer af, maar nu willen jullie vast weten waar de Patattekes gaan optreden en wat jullie daarbij aan moeten trekken.
Ik zal nog gauw even aanduiden waar het verhaal van de Patatjes eindigt: Zij zitten dus in een band, en telkens als ze moeten optreden, dan doen zich de meest vreemde en angstaanjagende zaken voor: De mensen (met name de organisatoren) zien spoken. Of zij zien in de spiegel zichzelf niet van voren maar vanachteren. Of bijvoorbeeld dan kijken ze in de spiegel en dan zien ze een soort grauwere versie van zichzelf in de spiegel staan. Angstaanjagend allemaal. Maar het komt dan uiteindelijk goed als de Patatten aankomen en iedereen betoveren. Waarbij iedereen denkt dat de Patatjes speciaal voor hem of haar zijn gekomen en speciaal voor hem of haar daar staan te zingen en een instrument staan te bespelen.
Waar? Hoogland (hoort bij Amersfoort), precieze locatie nog niet bekend
Wanneer? 21 augustus, precieze tijd nog niet bekend.
Kledingadvies? Jazeker. De man trekt zijn broek achterstevoren aan, zoals het zeer korte tijd in zwang was onder hiphopjongeren in de jaren negentig.
De dames trekken clownskleren aan. Met daaronder niks.

Bij de Belgen houden ze van feesten, zuipen en patat eten dat het een naam heeft. Ook houden ze van een dampende pot metal. Als er dan meegebrald kan worden met Nederlandsche kneiters, dan is dat alleen nog maar feestvreugdeverhogender. Helemaal niet verbazingwekkend, dus, dat ze Patatje Metal eens uitnodigen om een show te komen verzorgen in de Biebob. En een eerbiedwaardig podium mogen zij dan beklimmen, waar menig metal-grootheid ook heeft gestaan.
Wanneer is het dan? Want daar wil ik bij zijn: 9 oktober 2010, tijd nog onbekend
Wat moet ik aan? Dat komt later.
Waar is het? In de Biebob, te Vosselaar (België)
Maar wat moet ik dan toch aan? Uw chroniqueur heeft wel een plannetje. Alle heren dossen zich op Oostenrijkse wijze uit, compleet met Lederhosen en zo'n gek hoedje. En alle dames kleden zich als goedkope hoeren.
Maar, hoor ik u al vragen, hoe zit het met die schrale rock-chicks die je ook altijd ziet op dit soort bijeenkomsten? Daar is een oplossing voor: zij blijven thuis! Hahaha! Neen, hoor, dat zou niet eerlijk zijn, lelijke chicks mogen ook mee komen rocken. Wat moeten ze dan aan? Nou gewoon, meer kleren dan gewoonlijk. Zij mogen zich uitdossen als de madam van de goedkope hoertjes. En iedereen blij!