De Patatjes kunnen schreeuwen en joelen wat zij willen. Als ze eenmaal onder de grond zitten, dan blijven ze onder de grond. Bennie Rijman zorgt daarvoor. Nergens anders ter wereld zit het deksel van een doodkist met bouten en moeren vast. Maar bij de Patatten der Metaal wel.

Zij vloeken en schreeuwen en ze kotsen bloed, waarmede ze zichzelf bezoedelen. Een angstkreet wordt gehoord als Rammstein Shaffy wakker wordt in het holst van de nacht, want hij is bang van het donker en hij heeft last van claustrofobie. Twee vormen van angst die niet van pas komen als je dichtgeschroeft zit in een kist onder de grond. Maar zo is het wel. Een enkele maal hoort een voorbijganger gedempt geluid. Maar bellen zij de politie, met het bericht dat er iets niet in de haak is op dat en dat grafveld?

Neen! De mensen zijn bijgelovig en bang. En als zij de gedempte stemmen onder de grond hebben gehoord, dan twijfelen zij aan hun eigen verstand. De mensen zouden slimmer moeten zijn en gewoon aan spoken en ondoden moeten geloven. Want dat zijn de Patatje Metals. Geesten, Nosferatu, schimmen in een tussenwereld tussen leven en dood. Zij zijn gevloekt, maar zijn zij gevloekt ende uit den Hemel gestoten omdat zij zondig en ongelovig zijn geweest tijdens hun werkelijke leven? Neen hoor, zij waren net zoals de andere mensen, die nu reeds vergaan zijn en van wie de nu levenden niet eens meer een herinnering hebben. Het is een kwestie van omstandigheden, zo de Patatjes Metaal zijn gekomen waar zij zijn gekomen. 

Maar ik dwaal af, zoals mijn gewoonte is. Zoude het de Chroniqueur niet beter betamen dan te schetsen voor de webgebruiker waar deze 'ondoden' dan wel niet te zien zijn in 'levenden lijve'? Ja, laat ik dat maar eens doen, want dan kunnen de ongelovigen en de gelovigen naast elkander staan en zich vergapen aan wat God in zijn Rijk toelaat.

De Patatjes zijn namelijk niet alleen een verwerpelijk vijftal, maar tevens een vijftal met een hypnotisch en magnetisch vermogen. Marco Borsatan voorop, zijnde de charismatische, doch compleet krankzinnige voorman van Patatje Metal. Hij wil immerheen als laatste uit zijn kist komen, vaak pas als de rest van de Patatjes reeds op het podium staat. Eerst denken de aanwezigen: Wat is dat voor een figuur, en wat is hij vreemd gekleed. Maar dan als Marco de eerste tonen van een nederlied uit zijn keel stoot, dan weten zij niets meer en kunnen ze niets anders dan de grillen volgen van deze gezaghebbende gek.

 Uw chroniqueur kan nog wel even een partij doorgaan, maar dat doe ik niet want dat zou alle wetten van schrijven voor Internetwebhomepagepagina's betrachten. Het schijnt dat de gemiddelde websurfer al een stack overflow krijgt na drie woorden. Nou ja, pech dan. Lees hieronder wanneer het is en waar je moet zijn en wat je moet dragen:

Wanneer? 8 juni 2007, ongeveer 20:30u

Waar? Feesttent te Alem

Meer info? www.alempop.nl

Wat moeten we dan aantrekken? De kerels wat ze altijd dragen. Laten we zeggen een spijkerbroek met daarboven fraai overhemd.

De dames, en hier doet de ware chroniqueur zich weder gelden: hoge hakken, met daarboven een hoog opgesneden bikinibroekje en daarboven een topje van namaakbont. Gebruik tevens zoveel mogelijk make-up.