Volg en Like ons op 

De Patatalomaniakken moeten altijd eerst opgegraven en afgestoft worden voordat ze ingezet kunnen worden als rockende entiteit.
De Stoïcijnse Bennie Rijman draagt daarvoor zorg. Bij nacht en ontij gaat hij naar de betreffende graven, holen, dubbele muren en van die huisjes die je op een begraafplaats ziet.
Marco Borsatan (die ingemetseld is in een huisje ergens op de Kempen) wordt als eerste weer tot leven gewekt. Hij doet dienst als drilsergeant om de andere Patatjes weer een beetje in muzikale vorm te brengen.
Ondertussen, in Beerse, net over de grens, worden de plannen gesmeed om hun jaarlijkse rockparty SummerJam post-Corona weer doorgang te laten hebben.
En zo, als de schikgodinnen het ook willen, geschiedt het, dat de Patatjes van Metaal Beerse en omstreken vergasten op een onheilige partij wanklanken, die zo gerangschikt zijn, dat het net lijkt of ze Nederlandstalige liederen aan het voortbrengen zijn.
(De Patatje Metal-frequenteerder weet ook dat katten en honden, maar ook groot vee, dagenlang van slag is. Jongetjes en meisjes huilen de hele dag door. Iedereeen weet dat er iets niet in de haak is, maar niet iedereen legt het verband met de onooglijke lelijkerds van Patatje Metal.)
Dat is weinig wervend, hè? Niettemin doet u er goed aan dit zelf en met eigen ogen te komen aanschouwen. Dan kunt u op zijn minst zeggen: ik was er zelf bij. Het was heus zo erg niet. (Maar intussen wel elke nacht het licht op de overloop aanlaten.)


Waar? Beerse
Wanneer? 28 augustus 2021
Meer info? summerjambeerse.com
Wat moet ik aan? Niet van die lullige lelijke kleren. Doe nou maar een beetje moeite. Beetje parfum erbij. Wahnsinn!

Iedereen die maar een beetje van zijn of haar moeder houdt en ook nog van het levenslied, doet er goed aan om naar de Dag Van Het Levenslied te komen. Dat hoeft uw Kroniekschrijver verder niet toe te lichten. Ik doe dat toch. Het is een dag, waarop levensliederen worden verkondigd.
Ook de Patatjes komen dat doen. Misschien nog een beetje onwennig, na die malle coronatijd. Maar als ze eenmaal het gevoel van hun instrumenten weer in de handen hebben en de geur van verse poentjes in de neus, zijn ze niet te stoppen. Ze gaan als een malle en een waanzinnige tekeer op het podium. Het is een ruig gedoe op het podium met schokkende heupen, angstaanjagend gezang en de meest wilde gitaarcapriolen. Zij doen dit allemaal omdat ze het zelf leuk vinden. Wat het publiek er allemaal van vindt interesseert hen eigenlijk maar ten dele. Het geluk wil, dat altijd blijkt dat het publiek helemaal waanzinnig wordt als de Patatjes Métales komen optreden. Zij gaan dansen en medezingen en nog veel erger.
Komt dat zien, komt dat zien, wil ik u mededelen om dit betoog te eindigen.

Waar? In het Valkhofpark te Nijmegen
Wanneer? 19 september 2021. Eigenlijk staat dat al in de titel van dit stukje
Meer info? www.dedagvanhetlevenslied.nl
Wat moet ik aan? Veelkleurige kledij. Geen grijze saaie troep. Doe maar of het carnaval is.

Ramses Shaffy schoot uit bij het aanbrengen van de make up.

 

Uitgedaagd door twee diskjockeys van 'De Harde Bonanza' gingen de Patatjes aan de taak staan om een Nederlandstalig Poplied te vermetallen.

Hahahaha! De Patatjes doen niet anders.  Dus zij doken andermaal hun naar pis en overgeefsel riekende studio in en pompten er in een weekendje wéér zo'n Patatje Metalknaller uit.

Uw Chroniqueur wil maar even aangeven: Patatje Metal is de beste! Een heel lang verhaal hoeft daar nu niet meer over opgetekend te worden. Het beste is om gewoon hupsakee naar de Joeptjoep toe te gaan. Helemaal gratis. Voor niks. Niemand hoeft iets te betalen. Dit is de link: www.youtube.com/watch?v=tlsz_sGviEQ

Mensen die heel veel geld en geduld hebben mogen ook enkele dagen wachten. Dan is deze song ook beschikbaar op de welbekende streamdiensten.

En en nou een pul bier mensen. HUP!

 

De Patatje Metal-halfgoden worden vereerd met plengoffers.

Als er een uitverkoren publiek zou bestaan, dat gemaakt was om de Patatjes toe te juichen en aan te moedigen, dan was het het publiek van Das Oktober Metalfest wel.
Ze hadden niet veel akkoorden nodig van de Heersers van de Nedermetal, om te begrijpen dat dit de kans was om geheel en al uit de plaat en uit hun dak te gaan. Deze kans grepen zij meteen aan. Zij juichten, riepen, polonaisden, sjansten, lachten en dansten. De Patatjes rockten, zongen, dansten en maakten verdachte heupbewegingen in respons tot het uit zijn dak gaand publiek. Zij waren voor malkander gemaakt. Als je bij meneer Pastoor in de biecht zit, is drie kwartier heel lang, maar als je naar die uit de hel losgelaten bandieten van Patatje Metal komt kijken is drie kwartier zo om.
Zij maakten plaats voor Dallas 1PM, die weer plaats maakten voor het Heidevolk, die weer plaats moesten maken voor de helden van de dag, Anvil.
(Op het andere grote podium waren ook jongens met gitaren bezig, maar dat vond uw Kroniekschrijver zo angstaanjagend en vol-ernstig, daar heeft hij het niet lang uitgehouden. )
Om maar terug te komen op het optreden van de Patattekes, dat was een intense geluksbeleving nog voor we skull-pullen vol met bier achterover hadden geslagen.

De Patatjes geven licht! (Foto: Kuifje Spettörvet)

De Patatjes zijn beter dan alle andere bands bij elkaar opgeteld. Na een hiaat van een dikke vier jaar gaven ze in Heeze voor het eerst weer een volledige show. Op volle sterkte, op volle toeren en uit volle borst. De Patattekes hadden er zin in. En zij niet alleen, het publiek dat zich aldaar in Heeze had weten te verzamelen was zielsgelukkig dat hun favoriete metalhelden de krachten andermaal gebundeld hadden om een volle pot metal uit te schenken.
En een dampende rockshow is het geworden. Met knallers, shooters, stikstof, leren broeken, heupbewegingen, gegil, geschreeuw en gelonk naar de deerntjes in het publiek. Het wonderschone gekweel van frontman Marco Borsatan bracht alle dames geheel in vervoering. De overige bendeleden klonken de geluiden, behorende bij de instrumenten van hun voorkeur, bijeen tot een instrumentale Panzerfaust. Achter de schermen was Überroadie en stagemanager Bennie Rijman andermaal in de weer om de show gelikt en glijdend goed te laten verlopen, bijgestaan door zijn zoon Ozzy.
Na de show werden de Patattekes aangesproken en staande gehouden door menigen, die met glanzende ogen mededeelden dat de ze de Patatjes zo hadden gemist, en dat ze nimmer zo lang nog wilden wachten op een volgend optreden.
Als u dit leest en tot zichzelve denkt: 'Otje, ik was er niet bij!', dan heeft u dat aan zichzelve te wijten. Er was vooraan in het publiek nog en plekje vrij tussen een dame met dikke tieten en een boer met een riek. Dus ... Eigen schuld. Ik kan hier wel allerhande mooischrijverij aan het web toevertrouwen, maar ben er de volgende keer maar gewoon bij.
Want, deze band is formidabel!

We have 7 guests and no members online