12 mei 2019: Patatje Metal op de Dag van het Levenslied / Showreview

De Patattekes van Metaal zijn boemannen en hebben het verkeerde voor met uw dochter.
Tenzij u zelf die dochter bent, dan zijn het beste kerels. Bierdrinken, dat kunnen ze ook. En een partij metal op de mat leggen ook.
Bijna precies ongeveer 4 jaar geleden gaven zij hun 'afscheidsconcert' in de Effenaar. Het bloed kruipt natuurlijk waar het niet gaan kan en bij de Patatten denk je dan toch gauw aan mayonaise d'amour.
Ik hoor u al zeggen, kom toch eens ter zake jij zemelende oude Kroniekschrijver. Ik wil weten hoe of het zit, dat hoor ik in gedachten als ik aan u, website-lezer denk. De leider van de patatten, klein en groot, zeide al iets in de trant van 'tot over 10 jaar'. Zat hij er toch mooi 6 jaar naast. 
Ik heb uit hoogst onbetrouwbare bron vernomen dat Marco Borsatan zich liet inmetselen in een hutje op de hei. Letterlijk dan, want de Patattekes hebben bovenmenselijke eigenschappen. Die dacht daar nog een paar jaar te zitten en een paar keer boeh! te roepen om dat vrouwtje dat daar woonde de stuipen op het lijf te jagen. Dat ging niet door. Dat is eigenlijk een verhaal apart. Ik hoor die brave Rammstein Shaffy al roepen dat niemand op de hele wereld die lappen tekst leest, die uw Chroniqueur het het Wereld Wijde Web toevertrouwt.

Het optreden in Nijmegen was als vanouds, strak, goed, veel respons. De bezoekers van de Dag van Het levenslied hadden het kwintet reeds eerder gezien en bevonden zich in spanningsvolle doch positieve afwachting.
De Patattenridders maakten het allemaal waar. Het heupgewieg, het gezwaai met de gitaren, het lonken met de meiden... Ze waren er weer! Ze lieten de meiden en hun gitaren gillen. Nico Haat ramde op zijn trommeltoestel alsof hij de duivel wilde uitbannen, de gitaristen zwaaiden met de gitaren alsof ze aan het vaandelzwaaien waren bij het gilde. En reeds eerder genoemde Marco Borsatan wist voor twintig hele minuten de paar duizend man die zich er hadden vergaderd aan zich te binden door zijn bezwerende stemgeluid en zijn vorsende blik.
Twintig minuten zijn zo om en daarna gingen de Patattikoos aan het bier.
Niet nippen ofzo, maar tanken.
Als u dit leest en er niet bij was dan is dat uw eigen schuld. Het was immers gratis. Niet dat bier, maar het optreden waar ik zo bloemrijk over vertel.
Niemand mag ooit een kans voorbij laten gaan om de Patatjes te aanschouwen. Houd vooral deze website in de gaten over toekomstige avonturen van de Ruyters der Apokalyps. Of als je echt een moderne blitserik bent, sla dan het Facebook erop na.
Tot de volgende keer.

Patatje Metal 2019

De Patatten zijn zich aan het beramen om in 2019 kort maar krachtig terug te keren!